علاوه بر آنزیم‌های ساختاری دخیل در متابولیسم قند در میوه‌ها، به نظر می‌رسد که ناقلان قند نیز نقش کلیدی در پروفایل قند محلول دارند. این مورد به ویژه برای اعضای خانواده ژن SWEET صادق است.
الگوی بیان این ژن ها اغلب با الگوی تجمع قند در میوه گوجه فرنگی امروز ارومیه مطابقت دارد. دو ناحیه کروموزومی متقابل وارد شده از S. habrochaites غیرخوراکی افزایش اپیستاتیکی تقریباً 3 برابری در نسبت فروکتوز به گلوکز در میوه های بالغ دارند.
اخیراً، شامایی و همکاران گزارش داد که ورود آلل FgrH از S. habrochaites در گوجه فرنگی کشت شده، نسبت فروکتوز به گلوکز میوه رسیده را افزایش می دهد.
این نویسندگان به وضوح نشان دادند که ژن SlFgr یک انتقال دهنده جریان گلوکز موضعی غشای پلاسمایی از خانواده SWEET را کد می کند. بیان بیش از حد آن در گیاهان گوجه فرنگی تراریخته به شدت غلظت گلوکز را کاهش داد و نسبت فروکتوز به گلوکز را افزایش داد.
جالب توجه است، هیچ تاثیر واضحی از بیان بیش از حد ژن Fgr بر بیان ژن‌های متابولیزه کننده قند ثبت نشد و رابطه بین جریان گلوکز و افزایش فروکتوز هنوز یک سوال باز باقی مانده است.
محتوای اسید آلی در میوه ها یکی از مهمترین خواص از نظر تجاری است و تأثیر زیادی بر کیفیت حسی محصول دارد. طعم اسیدی در گوجه فرنگی به اسید سیتریک و مالیک نسبت داده می شود که با هم بیش از 90 درصد از کل اسید آلی موجود در میوه های قابل برداشت را تشکیل می دهند.
محتوای قند بالا و محتوای اسید نسبتاً بالا برای طعم مطلوب مورد نیاز است. سطح بالای اسیدها با سطح قند پایین باعث تولید یک گوجه فرنگی ترش می شود، در حالی که سطوح بالای قند و اسیدهای کم باعث طعم ملایم می شود.
بهبود طعم و کیفیت گوجه فرنگی چالشی برای سال های آینده است. توالی ژنوم گوجه‌فرنگی و مطالعات مرتبط با ژنوم، بینش‌های ژنتیکی را در مورد کنترل ژنتیکی طعم گوجه‌فرنگی ارائه می‌کند و نقشه‌ای برای بهبود طعم ارائه می‌دهد.
علاوه بر این، در حال حاضر می توان از چندین تکنیک برای پرورش انواع گوجه فرنگی برتر در زمینه شرایط آب و هوایی در حال تغییر استفاده کرد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.