انجیر شمالی و زنبور انجیر نمونه ای عالی از چیزی هستند که زیست شناسان آن را تکامل وابسته می نامند. بیش از شصت میلیون سال است که گیاهان و حشرات با هم پیر می شوند.
تقریباً هر گونه گیاه انجیر در مجموع بیش از هفتصد و پنجاه گونه‌های زنبور مخصوص به خود را دارد، اگرچه برخی از تولیدات تجاری انجیر به گونه‌هایی که نیازی به گرده افشانی ندارند ترجیح می‌دهند.
اما وابستگی مشترک باعث ضعیف شدن انجیر و زنبور انجیر نشده است، مانند انسان. سیستم گرده افشانی انجیر و زنبورهای انجیر در مقایسه با گیاهان دیگر بسیار کارآمد است، برخی از آنها فقط به باد اعتماد دارند تا گرده‌هایشان را به جایی که باید برود.
گلهای تخصصی انجیر، به دور از جداسازی آنها در یک طاقچه تکاملی، به آنها اجازه داده است تا در سراسر جهان طبیعی تابش کنند. گیاهان انجیر می توانند درختچه، انگور یا درخت باشند.
انجیرهای خفه کننده در شاخه های درخت دیگری جوانه می زنند، ریشه های خود را به کف جنگل می اندازند و آرام آرام میزبان خود را در بر می گیرند. شاخه‌های یک انجیر خفه‌کننده بزرگ می‌توانند بیش از هکتارها کشیده شوند و در یک گل دهی میلیون‌ها انجیر تولید کنند.
خود انجیر می تواند قهوه ای، قرمز، سفید، نارنجی، زرد یا سبز باشد. (انجیرهای وحشی به شیرینی انجیرهای چاق و بنفش ماموریتی که در بازار کشاورزان می‌خرید نیستند.)
دانه‌های آنها در جایی جوانه می‌زنند که گیاهان دیگر می‌چسبند: پشت بام‌ها، کناره‌های صخره‌ها، جزایر آتشفشانی. جنس انجیر، فیکوس، متنوع ترین جنس در مناطق استوایی است. همچنین به طور معمول در گلخانه و باغ خود را نشان می دهد.
تنوع و سازگاری گیاهان انجیر آنها را به غذای مورد علاقه در بین حیوانات تبدیل کرده است. در سال 2001، تیمی از محققان مروری بر متون علمی منتشر کردند و سوابقی از مصرف انجیر برای نزدیک به سیصد و سیصد گونه پرنده و پستاندار پیدا کردند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.