درک تغییرات در نرخ جریان شیره انگور شیررضا و عوامل محیطی موثر بر جریان شیره انگور برای بررسی الگوهای مصرف آب انگور و توسعه برنامه‌های مناسب آبیاری گلخانه‌ای مهم است.
سه سطح آبیاری در این مطالعه تعیین شد: آبیاری کافی (W1)، کم آبیاری متوسط (W2) و کم آبیاری (W3). مدل‌های تخمین جریان شیره انگور با استفاده از الگوریتم‌های حداقل مربعات جزئی (PLS) و جنگل تصادفی (RF) ساخته شدند و دقت شبیه‌سازی و پایداری این مدل‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج نشان داد که میانگین دبی روزانه شیره انگور شیررضا در تیمارهای W2 و W3 به ترتیب 14.65 و 46.94 درصد کمتر از تیمار W1 بود که نشان می‌دهد متوسط دبی روزانه شیره انگور به تدریج با افزایش مقدار آبیاری در داخل افزایش می‌یابد.
یک محدوده خاص بر اساس تحلیل‌های خطا و عدم قطعیت مدل، مدل RF نتایج شبیه‌سازی بهتری در مراحل مختلف رشد انگور نسبت به مدل PLS داشت.
ضریب تعیین و شاخص توافق ویلموت برای مدل RF به ترتیب از 0.78 و 0.90 فراتر رفت و این مدل مقادیر میانگین مربعات خطای ریشه و ضریب d (شاخص ارزیابی عدم قطعیت مدل) کمتری نسبت به مدل PLS داشت که نشان می‌دهد RF مدل دقت پیش‌بینی بالاتری داشت و از ثبات بیشتری برخوردار بود.
اهمیت نسبی پیش بینی کننده های مدل مشخص شد. علاوه بر این، مدل RF به طور جامع‌تری تأثیر عوامل هواشناسی و میزان رطوبت در لایه‌های مختلف خاک را بر سرعت جریان شیره نسبت به مدل PLS منعکس می‌کند.
محصولات طبیعی برای بهبود آسیب های ناشی از معرف های مضر در موقعیت های مختلف پاتولوژیک استفاده می شود. این مطالعه به بررسی اثر شیره انگور به عنوان یک محصول طبیعی با خواص آنتی اکسیدانی بر تکثیر سلول های فولیکول در پوست موش های صحرایی تیمار شده با بلئومایسین پرداخت.
به موش‌های تیمار شده با بلئومایسین شیره انگور داده شد. بیان ژن بدون بال یکپارچه (wnt) و β-کاتنین به عنوان نشانگرهای تکثیرکننده فولیکول با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز بلادرنگ مورد ارزیابی قرار گرفت.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.