توت فرنگی بهنمیر (جنس Fragaria)، سرده بیش از 20 گونه از گیاهان گلدار از خانواده گل رز (Rosaceae) و میوه خوراکی آنها. توت فرنگی بومی مناطق معتدل نیمکره شمالی است و گونه های کشت شده آن به طور گسترده در سراسر جهان کشت می شود.
میوه ها سرشار از ویتامین C هستند و معمولاً به صورت تازه به عنوان میوه دسر مصرف می شوند، به عنوان شیرینی یا کیک پرکننده استفاده می شوند و ممکن است به طرق مختلف نگهداری شوند. کیک توت فرنگی تهیه شده از توت فرنگی تازه، کیک اسفنجی و خامه فرم گرفته یک دسر سنتی آمریکایی است.
توت فرنگی بهنمیر گیاهان علفی کم رشد با سیستم ریشه فیبری و تاجی است که از آن برگ های پایه بیرون می آیند. برگها مرکب، معمولاً دارای سه برگچه، لبه دندانه دار و معمولاً کرکدار هستند.
گلها، عموماً سفید، به ندرت مایل به قرمز، به صورت دسته‌های کوچک روی ساقه‌های باریکی که مانند ساقه‌های خزنده سطحی از بغل برگها بیرون می‌آیند، قرار دارند.
با افزایش سن یک گیاه، سیستم ریشه چوبی می شود و تاج “مادر” دونده هایی (مثلاً استولون ها) را که زمین و ریشه را لمس می کنند، به بیرون می فرستد و در نتیجه گیاه را از نظر رویشی بزرگ می کند.
از نظر گیاه شناسی، میوه توت فرنگی یک “میوه جانبی” در نظر گرفته می شود و یک توت واقعی نیست. گوشت از ظرف گل بسیار بزرگ تشکیل شده است و با بسیاری از میوه های واقعی یا آخن ها که معمولاً به آنها دانه می گویند تعبیه شده است.
توت فرنگی با میوه درشت کشت شده (Fragaria ×ananassa) در قرن 18 در اروپا منشا گرفت. بسیاری از کشورها در قرن نوزدهم انواع خود را توسعه دادند و اغلب برای آب و هوا، طول روز، ارتفاع یا نوع تولید مورد نیاز در یک منطقه خاص مناسب هستند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.